بررسی رابطه بین عملکرد و اجزای آن در ژنوتیپ های طالبی بومی ایران

بررسی رابطة بین عملکرد و اجزای عملکرد، راندمان برنامه های اصلاحی را با تعیین معیار انتخاب مناسب، بهبود می بخشد. در این پژوهش، ارتباط بین عملکرد و اجزای آن در طالبی، با استفاده از تجزیة ضرایب مسیر ترتیبی بررسی شد. برای تعیین اجزای مهم عملکرد در طالبی، 49 ژنوتیپ تولید شده در یک طرح تلاقی دی آلل 7×7، در قالب یک طرح لاتیس ساده با سه تکرار ارزیابی شدند. بیشترین مقدار همبستگی بین صفات وزن میوه و تعداد میوه با عملکرد مشاهده شد. از روش رگرسیون چندگانه گام به گام برای قرار دادن صفات پیش بینی کننده در مسیرهای رتبة اول، دوم و سوم بر اساس سهم صفات در توجیه تنوع موجود در عملکرد و نیز حداقل هم راستایی انجام شد. بر اساس مقادیر تورم واریانس و بزرگی اثرات مستقیم، صفات میانگین وزن میوه ها و تعداد میوه به منزلة متغیرهای رتبة اول انتخاب و 96 درصد از تغییرات عملکرد را توجیه کردند. آزمون t با استفاده از مقادیر اشتباه معیار به دست آمده از تحلیل بوت استرپ انجام شد که نشان دهندة معنا دار بودن تمامی اثرات مستقیم بود. نتایج همچنین نشان داد که دو صفت میانگین وزن و تعداد میوه ها می توانند به عنوان شاخص انتخاب برای افزایش عملکرد در طالبی در نظر گرفته شوند.